Młodzi ludzie są bardzo krytyczni wobec dorosłych, zwłaszcza rodziców i nauczycieli. W właściwy wiekowi bezkompromisowy sposób ``rozliczają`` opiekunów ze wszystkiego, z globalnym ociepleniem i brakiem sukcesów życiowych na miarę Billa Gatsa włącznie. Dla dorosłego, który sam nierzadko był wychowywany w bezwzględnym posłuszeństwie wobec starszych, jest to trudna i bolesna sytuacja, z którą nie zawsze umie sobie poradzić. Autorka, specjalistka w dziedzinie psychologii wychowawczej oraz trener warsztatu umiejętności psychospołecznych, podpowiada, jak rozmawiać z nastolatkiem o hipokryzji dorosłych, relacjach w domu i w szkole, stosunku do religii. Udziela konkretnych rad, w jaki sposób rodzic może poradzić sobie z oskarżeniami o brak spójności między tym, co mówi a tym, jak sam postępuje.
Jak w rozsądny sposób ustalać granice i jak bezpiecznie dla dziecka je poszerzać, jak skutecznie negocjować godziny powrotu do domu z imprez, ustalać zasady korzystania z Internetu i jak je potem wyegzekwować? Czy lepiej nadzorować odrabianie lekcji, sprawdzać smsy i e-maile, wpisy na czatach i forach internetowych, czy też uszanować tajemnicę korespondencji? Odpowiedzi na te pytania wcale nie są proste, bo świat, w jakim dorostają nasze dzieci, jest dziś inny niż ten, w którym sami dorastaliśmy. Autorka, zwolenniczka zasady ``tyle wolności, ile odpowiedzialności``, w praktyczny sposób i na konkretnych przykładach pokazuje, w jakich sytuacjach można poluzować cugle, a kiedy czujność i twarde stawianie granic służą dobru dziecka.