Świat i sztuka są, zgodnie z myśleniem poststrukturalistów, wehikułami dla tożsamości, sposobami jej dyscyplinowania, wyrażania i utrwalania. Pułapkę można rozszczelnić, jeśli zrozumiemy, jak działa. Ideologie tożsamości uchwycone zostały w opozycjach, mających za zadanie wyznaczenie granic człowieczeństwa: człowiek/zwierzę, człowiek/maszyna, kobieta/mężczyzna, dziecko/dorosły, swój/obcy, żywy/umarły. Autorzy monografii pokazują jednak, że przy pomocy tych samych dzieł, które na pozór bronią status quo, można zbudować wyzwalający dyskurs. Szukają drogi pomiędzy dwoma dominującymi w filozofii XX wieku poglądami: jeden z nich podkreśla, że sztuka jest wyłączona z reguł retorycznych i polityki komunikacyjnej; drugi daje nadzieję, iż przy pomocy sztuki możemy \"ugiąć\" dyskurs. W XXI wieku, w konsekwencji \"zwrotu performatywnego\", stanowiska te występują zwykle łącznie, ale Polska humanistyka rzadko prezentuje tak wszechstronne podejście, jak to, z jakim mamy w tym przypadku do czynienia. Monografia pokazuje w działaniu instrumentarium pojęciowe humanistyki przełomu XX i XXI wieku, odnosząc je przekonująco do polskiej rzeczywistości kulturowej. Ważne jest jednak i to, że przekracza granice uniwersytetu, że Autorzy wypowiadają się na temat kondycji ludzkiej, dając tym samym czytelnikom coś więcej niż teoretyczne spekulacje.

Informacje dodatkowe
Producent	Małgorzata Sugiera, Mateusz Borowski

Informacje dodatkowe
Producent	Małgorzata Sugiera, Mateusz Borowski

Cena: 41.58 zł

Zobacz więcej

od 1 do 1 z 1 1

Małgorzata Sugiera, Mateusz Borowski

Kakao

OPINIE - opinie są nie obsłużone, to trzeba obgadać. Czemu ma służyć zakładka opinie w kategorii? Opiniom kategorii?

NOWA FIRMA!