Andrzej Muszyński to nowy mocny głos w polskiej prozie. Jego zbiór opowiadań Miedza jest przejmującą i wyrafinowaną literacko opowieścią o współczesnej prowincji Polski i życiu na pograniczu. To rzecz o utracie i poszukiwaniu wspólnotowości, która zwykle okazuje się utopią, o pomieszaniu języków i tożsamości. Czuła i szczera gawęda o pustych polach i wymarłych wsiach, o ostatnim chłopie i ostatniej miedzy – o świecie, który ginie, bo nie nadąża za pędem nowoczesności i nie umie zrezygnować ze swoich wartości. Ten świat właśnie Andrzeja Muszyńskiego wybrał na swojego kronikarza i poetę.
Gdzie zaczyna się Południe? Czy granicę wyznacza Linia Brandta? A może szukać jej należy całkiem gdzie indziej? Czy Południe to pojęcie geograficzne, polityczne, ekonomiczne? Czy to styl życia? Klimat? A może to stan umysłu, \"beznadziejna i wykolejająca ucieczka w głąb, do serca świata, szukanie wyraźnie odczuwalnego i kojącego strach pulsu życia\"?
Opowiadane przez Muszyńskiego historie dzieją się wśród bujnej, soczystej zieleni dżungli, na zakurzonych drogach, spalonych słońcem piaskach Atakamy czy pokrytych śnieżną czapą górskich przełęczach. Wśród jego bohaterów znajdziemy afrykańskich dyktatorów, siejących śmierć Czerwonych Khmerów i ich ofiary, południowoamerykańskich rewolucjonistów i bandytów, zagubione wśród szczytów Sierra Nevada plemiona, spadkobierców dawnych cywilizacji. Poznajemy też pasażerów pękającego w szwach azjatyckiego autobusu, arabskich gastarbajterów w Austrii i hałaśliwych handlarzy na afrykańskich bazarach.
Andrzej Muszyński w prostych, pozbawionych ozdobników reportażach opowiada małe i wielkie historie, wyczarowując przed naszymi oczami znane i nieznane krajobrazy południowej Azji, Ameryki Łacińskiej, Maghrebu i Afryki. Łącząc pasję podróżnika z dociekliwością reportera, zabiera nas na fascynującą wyprawę w poszukiwaniu Południa.
