Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 560.
Format 12,5x19,5cm.
Rozmodlona staruszka, żyjąca wśród książek. Zagorzała komunistka, dożywająca swych dni w izraelskim domu starców. Niemka, która chce odkupić winy swojego narodu, pracując we wspólnocie chrześcijańskiej pod Hajfą. Była mniszka katolicka, teraz żona prawosławnego księdza. Izraelski radykał, Arab-chrześcijanin, naukowiec zajmujący się historią judaizmu. Izrael, Polska, Litwa, Rosja, Stany Zjednoczone. A w środku tego świata - tytułowy Żyd, kiedyś tłumacz w gestapo, potem partyzant, a teraz zakonnik karmelita. Człowiek, którego życie pokazuje, jak nie pogrążyć się w nienawiści i bólu. Historia jego powikłanych losów jest niczym Danse Macabre, w którym najważniejsze postaci światowej polityki tańczą ze zwykłymi zjadaczami chleba. Wybuchowa mieszanka idei i postaw, w której ścierają się judaizm, chrześcijaństwo, komunizm i współczesny drapieżny kapitalizm.
Życie pod władzą radziecką toczyło się podziemnym nurtem, w skromnych mieszkaniach, w ciasnych kuchniach - tam spotykali się dysydenci, nie ci z pierwszych stron gazet, ale zwykłe „mrówki”, działające w samizdacie, rozpowszechniające zakazaną literaturę i zakazane idee. Bohaterowie Ulickiej przeżywają miłości i osobiste dramaty, zaczytują się Doktorem Żywago, odkrywają Galicza, Okudżawę, Wysockiego, potem Brodskiego, a wszystko w cieniu bezdusznej państwowej machiny, w nieustannej obawie przed KGB. Jak to się stało, zdaje się pytać autorka, że ludzie, którzy potrafili wówczas zachować niezależność, żyli innym, „niesowieckim” życiem, w nowej rzeczywistości wszystko to zmarnowali, że nie wychowali następców?
Książki Ludmiły Ulickiej bywają nazywane „encyklopedią rodziny rosyjskiej”. Zielony namiot jest tej encyklopedii kolejnym rozdziałem. Opisuje zwyczajne życie w cieniu Wielkiej Historii. Ale jak przedstawione!
Przenieśmy się zatem do ówczesnej Moskwy, z jej starymi ulicami, przypominającymi dawniejsze czasy, Pietrowką, mostem Kuznieckim i... więzieniem na Łubiance.
Ludmiła Ulicka, ur. w 1943 roku w Baszkirii, ukończyła wydział biologii na Uniwersytecie Moskiewskim, pracowała w Instytucie Genetyki, skąd zwolniono ją za zainteresowanie nielegalną literaturą. Aktywnie walczy o prawa człowieka, udzielając pomocy więźniom politycznym. Jej powieści tłumaczone były na 25 języków, znajdowały się na listach bestsellerów „Spiegla”, Le Monde” i „New York Timesa”. W 2009 r. była nominowana do międzynarodowej Nagrody Bookera, otrzymała wiele prestiżowych nagród, m.in. największą nagrodę literacką w Rosji, „Wielkiej Księgi”, za powieść Daniel Stein, tłumacz. Po polsku ukazały się również: Sonieczka, Przypadek doktora Kukockiego, Medea i jej dzieci, Szczerze oddany Szurik.