Wolność jest jednym z największych fetyszów XXI wieku. Czytamy o niej w gazetach, poradnikach, mówią nam o niej w telewizji i w radiu. Jednak często sami, nieświadomie, dajemy się zakuć w kajdany. Czy naprawdę jesteśmy wolni?
Jak być wolnym, to drugi - po Jak być leniwym - przewrotny poradnik Toma Hodgkinsona. Napisany lekko, z przekąsem i z prawdziwą troską o czytelnika.
Powiedzmy to od razu: z leniuchowaniem sprawa nie była aż tak poważna. Ale podstępnie skradziona wolność to już prawdziwa tragedia. Tym większa, że często nieuświadomiona. Jak zatem uwolnić się od niepokoju, kredytów hipotecznych, lęku, konsumpcjonizmu, depresji, nielubianej pracy, podatków, nudy, rachunków, supermarketów, melancholii, brzydoty, marnotrawstwa i wielu, wielu innych utrapień? Ano, jest na to kilka mniej lub bardziej nietypowych sposobów: pieczenie chleba, jazda konna, produkcja kompostu, gra na ukulele... A że sprawa jest najwyższej wagi, Tom Hodgkinson w każdym z dwudziestu dziewięciu zwięzłych rozdziałów zarysowuje genezę problemu i powołuje się na myśli Arystotelesa, świętego Tomasza z Akwinu, George`a Orwella, Lwa Tołstoja, Oscara Wilde`a czy E.F. Schumachera.
Jak być wolnym to lektura dla tych, którym nie są obce radykalne decyzje i którzy mają poczucie humoru. Przede wszystkim zaś dla tych, którzy chcą zrzucić wszelkie ciężary i podążyć ku wolności.
Książka pełna dowcipu, anegdotek i pomysłów... pod koniec będziecie chcieli uprawiać własny ogródek warzywny, umieścić pojazd dwukonny w salonie albo przynajmniej przeczytać jedną z wielu książek, przywołanych przez Hodgkinsona.
„The Word\"
Inspirujący zbiór historycznych analogii i intrygujący społeczno-kulturalny komentarz dla tych z nas, którzy pragną wyzwolić się z korporacyjnych i konsumenckich okowów.
„The Psychologies\"
Jeden z najbardziej zajmujących, twórczo wywrotowych, podstawowych manifestów wszech czasów.
„Time Out\"
Tom Hodgkinson pisze w zabawny, aforystyczny sposób, który - przeważnie dobroduszny i zachęcający - wzmacnia centralną myśl, że jakkolwiek życie bywa absurdalne, z powodzeniem możemy być w nim szczęśliwi.
„New Statesman\"
„Jak być leniwym” – czyli 24 godziny z Tomem Hodgkinsonem i całą plejadą najwybitniejszych umysłów wszechczasów, takich jak Oscar Wilde, Mark Twain, Samuel Johnson, Robert L. Stevenson i Jerome K. Jerome (Och, jak słodko jest obrócić się i znowu zasnąć „na pięć minutek”). Wszyscy zgodnym chórem zachwalają jedynie słuszny model ludzkiej egzystencji, a mianowicie: powolny, leniwy i próżniaczy.
Mogłoby się wydawać, że co jak co, ale akurat jak być leniwym, wiemy doskonale. Niektórzy z nas pewnie nawet myślą, że są wręcz specjalistami od nicnierobienia. Jeśli jednak spróbujemy przejść do praktyki, napotkamy zaskakująco dużo nieprzewidzianych trudności. Pierwszą z nich jest wolne od poczucia winy pozostawanie rano w łóżku. Hodgkinson wielokrotnie podkreśla wagę tego pozornie niewinnego zachowania. Poznamy także dziesiątki sposobów na to, jak rozwinąć wrodzone skłonności do leniuchowania. Kto nie zamierza wcielać w życie śmiałych idei Hodgkinsona, znajdzie w jego książce wiele celnych obserwacji na temat wzrastającego i zabójczego już tempa życia zachodniej cywilizacji.
