Na pytanie o to, czy istnieje Bóg, prawda, rzeczywistość — jakkolwiek zechcecie nazwać problem, który was dręczy — nie udzielą wam odpowiedzi ani księgi, ani kapłanki, ani filozofowie czy zbawiciele. Oprócz was samych nikt i nic nie odpowie wam na to pytanie, dlatego też musicie poznać siebie. Niedojrzałość polega jedynie na zupełnej nieznajomości siebie. Zrozumienie samego siebie jest początkiem mądrości.
Tak więc przystępujemy razem do badania siebie samych, ale nie w ten sposób, że jedna osoba wyjaśnia, a wy w miarę czytania zgadzacie się lub nie zgadzacie z nią; chodzi o to, by podjąć wspólnie podróż, odkrywczą podróż do najtajniejszych zakątków swego umysłu. By podjąć taką podróż, musimy czuć się lekko; nie możemy dźwigać brzemienia opinii, przesądów i wniosków — całego starego wyposażenia, zgromadzonego w ciągu ostatnich dwóch lub wielu tysięcy lat. Zapomnijcie o wszystkim, co wiecie o sobie; zapomnijcie o wszystkim, co kiedykolwiek myśleliście o sobie; startujemy z miejsca, w którym nic o sobie nie wiemy.
W nocy padał silny deszcz, a teraz niebo zaczyna się przejaśniać; mamy nowy, świeży dzień. Przeżyjmy ten świeży dzień tak, jakby to był jedyny dzień. Zacznijmy razem swą podróż, pozostawiwszy poza sobą wszelkie wspomnienie dnia wczorajszego — zacznijmy rozumieć siebie po raz pierwszy.
Jiddu Krishnamurti
Prawda to kraina bez dróg. Żadna organizacja, żadna religia, żaden nauczyciel nie mogą do niej doprowadzić. Ludzie patrzą na świat przez pryzmat swoich myśli i swojej przeszłości. Tym samym jesteśmy niewolnikami myśli i czasu. Myśl jest zawsze ograniczona i nigdy nie odpowiada całkowicie rzeczywistości, prowadzi więc do
cierpienia. Świadomość uczy odróżniania tego, co rzeczywiście jest, od tego co na ten temat myślimy i w konsekwencji do prawdziwej wewnętrznej wolności. Wszelkie autorytety, religie, ideologie powodują jedynie budowanie kolejnych fałszywych konstrukcji myślowych. Tylko świadomość i obserwacja pozwalają dostrzec ich iluzję.
Wolność od znanego to najdojrzalsze dzieło Krishnamurtiego, najpełniej prezentujące jego poglądy. Jest to książka, która niewątpliwie uznana zostanie za jedną z najważniejszych w XX wieku.
Wydanie 2011r.
Oprawa broszurowa.
Strony 284.
Format 14,5x20,5cm.
Czołowy nauczyciel duchowy naszego stulecia odcina symbole i fałszywe skojarzenia w poszukiwaniu czystej prawdy i doskonałej wolności. Wolność, o której pisze Krisznamurti, to przełamanie wysysającego energię, zaciętego skupiania się na sobie samym. Kiedy tylko ludzie odnajdą ową pierwszą wolność, wtedy uwolnią się od niedających spełnienia i destrukcyjnych obsesji społeczeństwa. W Pierwszej i ostatniej wolności dyskusja ma szeroki zakres - dotyczy między innymi cierpienia, strachu, plotkarstwa, seksu - stale jednak powraca do zasadniczej koncepcji wolności. Tutaj poszukiwania Krisznamurtiego stają się poszukiwaniami czytelnika, stają się przedsięwzięciem o kolosalnym znaczeniu.
Wydanie 2012r.
Oprawa twarda.
Strony 346.
Format 15,5x21,0cm.
W tych wyjątkowych codziennych zapiskach odnaleźć możemy to, co nazwać można źródłem nauczania Krishnamurtiego. Jest tu cała esencja jego nauczania, wyłaniająca się ze swego naturalnego źródła. Tak jak sam pisze, że \"za każdym razem jest coś \"nowego\" w tym błogosławieństwie, \"nowa\" jakość, \"nowy\" aromat, a mimo wszystko jest to niezmienne\", tak nauczanie, które z tych zapisek wypływa nigdy nie jest dokładnie takie same, chociaż jest często powtarzane. W ten sam sposób drzewa, góry, rzeki, chmury, promienie słoneczne, ptaki i kwiaty, które opisuje coraz to na nowo, są wiecznie \"nowe\", gdyż za każdym razem są widziane oczyma, które nigdy się do nich nie przyzwyczaiły; każdego dnia są dla niego zupełnie nową percepcją, i tak stają się nią również dla nas.
