Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 352.
Format 13,0x20,5cm.
Lektura obowiązkowa dla fanów Stiega Larssona, Henninga Mankella i Jo Nesbo.\" - \"Booklist\"
Rzadko jest tak zimno, nawet w południowej części kręgu polarnego. Jest przez to jakoś dziwnie. Zmysły są zarazem wyostrzone i przytłumione. Odsłonięte części ciała najpierw pieką, potem bolą, wreszcie drętwieją. Znika dotyk i węch. Jesteśmy na pustkowiu, około trzydziestu metrów na wschód od głównej drogi. Dwadzieścia metrów od nas na północ stoi stodoła dla chorych i rodzących reniferów. Aslak ma tysiące renów, całkiem nieźle z nich żyje. Jego dom, drogi, ceglany, w ranczerskim stylu, wznosi się kolejnych sto metrów na północy wschód. W dalekich oknach mrugają bożonarodzeniowe światełka. Na południe i na zachód ciągną się tylko jałowe pola i zamarznięte lasy. Panuje tu nastrój osamotnienia, a raczej opuszczenia. Miejsce wydaje się wręcz idealne na morderstwo. Wyobrażam sobie, jak zabójca skręca z głównej drogi, gwałtownie wyłącza silnik, gasi światła. Zanim całkiem się zatrzyma, ślizga się jeszcze kawałek po szosie. Niebo jest zasnute chmurami, mrocznego popołudnia nie oświetlają ani księżyc, ani gwiazdy. Najbliższe domostwa, w jedną stronę stoją w odległości futbolowego boiska, w drugą - dwóch boisk. Morderca ma spokój i czas. A jeśli usłyszy jakiś hałas albo zobaczy światła, wystarczy tylko, że uruchomi samochód i odjedzie, zanim ktokolwiek go zauważy.
Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 350.
Format 13,0x20,5cm.
Inspektor Kari Vaara powraca w kontynuacji Aniołów śniegu, najlepszego debiutu roku w kategorii kryminał według „Booklist”.
James Thompson to Amerykanin, który czuje i pisze jak najlepszy skandynawski mistrz.
Druga powieść Jamesa Thompsona – nawet jeszcze lepsza niż pierwsza – to bez wątpienia jeden z najlepszych skandynawskich kryminałów 2011 roku.
„Kirkus Reviews”
Mój dom, Finlandia. Dziewiąty, najgłębszy krąg piekieł. Jezioro zamarzniętej krwi i win, powstałe z łez Lucyfera, zamienione w lód podmuchem jego skórzastych skrzydeł…
Głowa mi pęka. Migreny zaczęły się niedługo po tym, jak Kate poroniła bliźnięta, nieco ponad rok temu. Teraz ból głowy trwa już trzy tygodnie bez przerwy, zaczynam od niego wariować. Patrzę na śpiącą Kate. Czuję ukłucie poczucia winy za śmierć naszych bliźniąt. Kate błagała, żebym zrezygnował ze śledztwa w sprawie Sufi i Elmi. Odmówiłem. Udało mi się rozwiązać sprawę morderstwa, jednak za wysoką cenę. Zanim skończyło się śledztwo, padło pięć trupów, w tym mój przyjaciel i sierżant Valtteri oraz moja była żona. Dwie kobiety owdowiały, siedmioro dzieci straciło ojców. A ja dostałem postrzał w twarz. Kula zostawiła paskudną bliznę, którą usunęłaby drobna operacja plastyczna, ale tego nie chciałem. Noszę ślad jako symbol mojej winy…
Inspektor Kari Vaara nie pracuje już w helsińskim wydziale zabójstw - został oddelegowany do kierowania tajną jednostką do walki z przestępczością zorganizowaną. Ta wiadomość poraża jego ukochaną żonę w dwa dni po narodzinach ich córeczki.
Lecz jest jeszcze gorsza wiadomość - u jej męża wykryto guza mózgu.
Ale Vaara się nie poddaje. Zaraz po operacji wraca do pracy.
Jego specgrupa robi porządki w mieście: włamują się do domów dilerów, odbierają gangsterom narkotyki, gotówkę i nielegalną broń. Popełniają przestępstwa, żeby zwalczać przestępstwa. Działają poza prawem i są nietykalni, nawet dla swojego bezpośredniego szefa - komendanta głównego policji.
Policyjna idylla kończy się jednak, gdy Vaara dostaje polecenie od samego ministra spraw wewnętrznych. Ma znaleźć sprawców zabójstwa deputowanej do Europarlamentu, \"miłośniczki czarnuchów\". Tło najprawdopodobniej rasistowskie, bo jej odciętą głowę przesłano do organizacji somalijskich imigrantów...
Finlandia gotuje się od nienawiści, ksenofobiczne hasła skrajnej prawicy padają na podatny grunt, rośnie spirala politycznych zbrodni, a Vaara natrafia na kolejne sprzeczne tropy. I odkrywa, że zabójstwo eurodeputowanej wiąże się z niezakończonym śledztwem w sprawie porwania dzieci wpływowego miliardera, faustowskim paktem z byłym żołnierzem Legii Cudzoziemskiej, planami fińskich neonazistów... i z jego żoną - Kate.
Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 688.
Format 13x20,5cm.
Anioły śmierci
\"Kaamos\" - czas tuż przed Bożym Narodzeniem, dwa tygodnie nieustającej ciemności i paraliżującego mrozu - w pó?nocnej Finlandii najbardziej ponura pora roku. Nieubłagana noc i ekstremalny chłód za kręgiem polarnym sprawiają, że każdy odchodzi od zmysłów - niektórzy wtedy mogą nawet zabić…
Na śnieżnym pustkowiu zostają odnalezione zwłoki aktorki - pięknej imigrantki z Somalii. Jej ciało jest straszliwie okaleczone, wycięto na nim rasistowski napis. Śledztwem kieruje inspektor Kari Vaara. Vaara, kiedyś gliniarz-bohater w wielkiej metropolii, wrócił do rodzinnego miasteczka leczyć niezagojone rany.
Teraz znalazł się pod silną presją: chce rozwiązać zagadkę morderstwa bez pomocy z zewnątrz. Bestialskie zabójstwo mogło być zbrodnią rasistowskiej nienawiści, zbrodnią na tle seksualnym - albo jednym i drugim. Vaara wie, że musi trzymać media z dala od tej potencjalnie wybuchowej sprawy, która może wstrząsnąć Finlandią, odizolowanym krajem bojącym się stawić czoło własnej ksenofobii.
Jezioro krwi i łez
Rok po sprawie Aniołów śniegu inspektor Vaara mieszka w Helsinkach, gdzie przeprowadził się na życzenie swojej pięknej amerykańskiej żony.
Kate czuje się tu jak u siebie, lecz dla Vaary z tym miastem wiążą się same złe wspomnienia. A praca na \"cmentarnej szychcie\" - nocnej zmianie w wydziale zabójstw - pogłębia stres.
Dlaczego właśnie Vaara ma przeprowadzić śledztwo w sprawie Arvida Lahtinena - dziewięćdziesięcioletniego bohatera narodowego oskarżonego o zbrodnie wojenne? Rząd domaga się potwierdzenia jego niewinności, aby ocalić wizerunek Finlandii, jako kraju, który odegrał heroiczną rolę podczas wojny. Ale dla Vaary dowody są jednoznaczne… Czy to przypadek, że właśnie teraz dostaje drugie dochodzenie? Rosyjski biznesmen jest podejrzany o zabójstwo swojej młodej niewiernej żony. I jak się okazuje - nietykalny..
