Maya, amerykańska nastolatka, dorasta pod opieką swojej chilijskiej babci Nini i jej męża Popo, otoczona ciepłem i miłością. Śmierć ukochanego Popo wstrząsa całym światem Mai. Dziewczyna zaczyna szukać zapomnienia w alkoholu i narkotykach. Z ośrodka leczenia uzależnień ucieka do Las Vegas i ląduje wkrótce w kryminalnym półświatku. Pracuje dla złodzieja, narkomana i dealera, pije, ćpa, stopniowo traci świadomość tego, co dobre i złe. Kiedy w końcu udaje jej się wrócić do babci, ta chcąc ratować wnuczkę przed zemstą mafii, wysyła ją na chilijską wyspę Chiloé. Tam, wśród prostych, serdecznych ludzi żyjących w zgodzie z naturą, Maya zrozumie, co jest w życiu naprawdę ważne.
Wydanie 2011r.
Oprawa twarda.
Strony 462.
Format 14,0x21,0cm.
W grudniu 1991 roku u córki Isabel Allende, Pauli, wystąpiły pierwsze objawy ostrej postaci porfirii. Krótko potem zapadła w śpiączkę, z której miała nigdy nie wyjść. Rok później zmarła. Ta książka powstawała podczas długich godzin, jakie autorka spędzała przy łóżku nieprzytomnej Pauli najpierw w madryckim szpitalu, potem w swym domu, w Kalifornii. Świadoma spustoszeń, jakie choroba czyni w mózgu córki, Isabel pisała tę osobistą spowiedź z własnego życia, początkowo jedynie po to, by Paula, w której powrót do zdrowia niezmiennie wierzyła, nie miała trudności z odtworzeniem sobie szczegółów, jakie mogłyby zatrzeć się w jej pamięci. Kiedy stało się jasne, że Paula umrze, nigdy nie odzyskawszy przytomności, Isabel Allende pisała nadal, sama z kolei wiedziona potrzebą zachowania w pamięci postaci córki.
