Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 256.
Format 14,5x20,5cm.
Ukryty to opowieść o zagadce trzech śmierci, które wydarzyły się w warszawskim środowisku artystycznym w lecie 2010 roku. Próba ich rozszyfrowania to także odsłanianie kolejnych warstw III RP po tragedii smoleńskiej w cieniu walki o krzyż na Krakowskim Przedmieściu. To opowieść o manipulacji, w której zatraca się realna rzeczywistość, ale także o uniwersalności polskich zmagań o prawdę.
„Autor Doliny nicości, Czasu niedokonanego i Ukrytego jest jednym z niewielu pisarzy (jeśli nie jedynym?), który mierzy się dzisiaj z najnowszą historią Polski i daje świadectwo czasom, w których uczestniczymy. Jego wartkie narracje to nie tylko opisy lub szydercze portrety. To przede wszystkim diagnozy – interpretacje zjawisk: wydobywanie na jaw ukrytych mechanizmów i celne ich nazywanie jasnym, logicznym językiem.
Wróżę książce Wildsteina poczytność i powodzenie, i chciałbym, by wywołała poważniejszą debatę zarówno wokół spraw, które stanowią jej temat, jak i wokół problemów oraz zadań literatury w naszym dzisiejszym świecie”.
Antoni Libera, autor m.in. Madame, reżyser, tłumacz
Bronisław Wildstein, pisarz, dziennikarz, obecnie publicysta „Rzeczpospolitej” i tygodnika „Uważam Rze”.
Ukończył polonistykę na UJ w Krakowie. W latach siedemdziesiątych działacz opozycji antykomunistycznej. Współtwórca i autor prasy podziemnej. Współzałożyciel Studenckiego Komitetu Solidarności w Krakowie (1977). W roku 1980 uczestniczył w zakładaniu Solidarności i NZS-u w Krakowie. Stan wojenny zastał go na Zachodzie. Współzałożyciel i w latach 1982-1987 red. nacz. wydawanego w Paryżu miesięcznika „Kontakt”. Publikował w prasie emigracyjnej i podziemnej. Paryski korespondent RWE: 1987-1990. Na początku 1990 roku wraca do Polski, gdzie pełni funkcje m.in.: dyr. Radia Kraków; sek. red. „Życia Warszawy”; zastępcy red. nacz. „Życia”; prezesa TVP; publicysty „Rzeczpospolitej” i tygodnika „Wprost” oraz wielu innych periodyków. Prowadził audycje w radio i telewizji.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał m.in. nagrodę dziennikarską Dariusza Fikusa. Autor m. in. Jak wody (1989 – nagroda Kościelskich), Doliny nicości (2008 – nagroda J. Mackiewicza), Czasu niedokonanego (2011) oraz innych powieści, opowiadań i książek publicystycznych.
Wydanie 2011r.
Oprawa broszurowa.
Strony 592.
Format 15,5x23,5cm.
\"Czas niedokonany\" to epicka opowieść przedstawiająca losy ludzi wplątanych w ponurą historię dwudziestego wieku. Od pogromu we wsi pod Pińskiem do rzeczywistości III RP autor prowadzi nas drogami krętymi, raz po raz cofając narrację, zmieniając epoki i kraje. Śledzimy losy kilku pokoleń rodziny Broków, którym historia nie oszczędziła niczego, ani cierpienia, ani zdrady, ani zbrodni, ani ideologicznego zaczadzenia. Ale można na książkę spojrzeć nieco inaczej, a mianowicie jak na zapis oraz próbę zrozumienia doświadczeń, które ukształtowały dzisiejszą Polskę, od krwawej rewolucji październikowej przez pełną nadziei Solidarność po marność III Rzeczpospolitej. Wreszcie książkę tę można czytać jako swoisty moralitet pokazujący walkę ludzi z pokusami zła i nicości, tymi pokusami, którymi tak skutecznie zwodził nas wiek dwudziesty, i które w wieku dwudziestym pierwszym wcale nie straciły swojego powabu.
Żyjemy w świecie przebierańców i odwróconych pojęć. To, co deklarowane jest oficjalnie jako oczywistość, oczywiste wcale nie jest. Dominująca ideologia występuje w szatkach wolności, pluralizmu i dialogu, a stanowi zaprzeczenie tych idei; narzuca nam dyktat politycznej poprawności, cenzuruje język i odbiera możliwość wyboru. Zgodnie z nią odwróceniu ulec mają zasadnicze postawy cywilizacyjne . Seks ma stać się rzeczą publiczną, a religia - prywatną.
Idea demokracji doprowadzona została do absurdu i funkcjonuje jako fetysz, czego przejawem jest próba przeniesienia jej zasad do rodziny, szkoły, czy kultury. Jednocześnie we właściwej dla niej sferze politycznej coraz bardziej przekształca się w formalny rytuał, który skrywa zupełnie niedemokratyczne praktyki.
I o tym opowiadam w swojej książce. Przyglądam się w niej praktyce III RP, w której kondensują się te zjawiska. Większość tekstów zebranych w tym tomie opublikowałem już wcześniej, ale zebrane budują nowy kontekst i stanowią integralną całość.
Zapraszam do przygody intelektualnej nie tylko tych, którzy się ze mną zgadzają, proponuję tak rzadką dziś debatę również inaczej myślącym. Sądzę, że moja książka jest do niej dobrym punktem wyjścia.
Bronisław Wildstein
\"Ukryty\" to opowieść o zagadce trzech śmierci, które wydarzyły się w warszawskim środowisku artystycznym w lecie 2010 roku. Próba ich rozszyfrowania to także odsłanianie kolejnych warstw III RP po tragedii smoleńskiej, w cieniu walki o krzyż na Krakowskim Przedmieściu. To opowieść o manipulacji, w której zatraca się realna rzeczywistość, ale także o uniwersalności polskich zmagań o prawdę.
