Zbiór portretów wybitnych intelektualistów i twórców, przewodników kilku pokoleń polskiej inteligencji. Pod piórem autorki — ani herosi, ani pomniki, ani monolity. Błądzą, grzeszą, cierpią, kochają, puchną z pychy i schną z tęsknoty za bliskością. W kleszczach historii — i własnej neurozy — upadają i podnoszą się z upadku. Tadeusz Kotarbiński, Maria i Stanisław Ossowscy, Witold Kula, Nina Assorodobraj, Klemens Szaniawski — ich hasłem jest wezwanie Ossowskiego: „Pracownik naukowy to taki człowiek, do którego zawodowych obowiązków należy brak posłuszeństwa w myśleniu”. Jan Józef Lipski — ambasador marzeń o świecie sprawiedliwym. Ksiądz Adam Boniecki i Józefa Hennelowa — dobre twarze Kościoła i chrześcijaństwa. I czarodzieje teatru: Leon Schiller, Stefan Jaracz i Janusz Warmiński, Bohdan Korzeniewski. Rozdarci między komunizmem a krucyfiksem, romantyzmem a racjonalizmem. Gustaw Holoubek, Tadeusz Łomnicki, Halina Mikołajska. Uwikłani w politykę, w partię, w opozycję. Kazimierz Dejmek, Konrad Swinarski. Odsłaniający brzydotę i piękno w człowieku — bez obrzydzenia, z czułością.
Dziś, w czasach łatwych potępień i szybkiej drwiny, taniej odwagi i pogoni za sukcesem bohaterowie książki Magdaleny Grochowskiej każą nam zatrzymać się i zadać sobie kilka trudnych pytań. O sens, o szczęście, o Boga, o Polskę, o to, jakiego świata chcemy i jak istnieć w świecie.
Życie dopisało w ostatnich latach zadziwiające puenty do ich losów. Można je znaleźć w niniejszym, nowym wydaniu.
Wydanie 2012r.
Oprawa broszurowa.
Strony 464.
Format 13,5x21,0cm.
Ks. Jan Zieja, poeci pokolenia Kolumbów, Jarosław Iwaszkiewicz, Władysław Hasior, Józef Czapski to tylko niektórzy bohaterowie niezwykłego reportażu historycznego Magdaleny Grochowskiej. Ich indywidualne losy na tle losów Polski składają się na panoramiczny obraz XX wieku. Autorka prowadzi nas po meandrach naszej pogmatwanej historii - od nacjonalizmu do komunizmu, od katolicyzmu przedsoborowego do otwartego, od PRL–u do emigracji. Wielowątkowa, gęsta, pasjonująca opowieść o trudnych wyborach światopoglądowych, osobistych i konfrontacjach politycznych, rozpięta na osiach wojny, wiary i miłości.
Szeroko zakrojona opowieść o Jerzym Giedroycu (1906-2000) i wydawanej przez niego paryskiej ``Kulturze``. Zarówno osoba słynnego Redaktora jak i jego dzieło to, jak pisze autorka, ``temat-labirynt, budowla wielopiętrowa, wędrówka w czasie i przestrzeni - od międzywojnia w wiek XXI, poprzez literaturę i koncepcje polityczne, pomiędzy wschodnią Europą a Zachodem.`` Książka, pełna faktów, anegdot, ciekawostek i opinii, jest rewelacyjnie udokumentowana i błyskotliwie napisana.