Aby niełatwą naukę pisania uczynić mniej skomplikowaną opracowaliśmy zeszyt „Pierwsze pisanie”. Konstrukcja naszego zeszytu sprawi, że nauka pisania stanie się przyjemniejsza i łatwiejsza niż w zeszytach tradycyjnych.
Zadbaliśmy o to, by:
odstępy między liniami były odpowiednio duże, co ułatwia pierwsze próby pisania liter i szlaczków,
cztery linie, których wymaga pisownia polskich liter, stanowiły odrębną całość, co zapobiega wkraczaniu na sąsiednią liniaturę,
żłobienia i tłoczenia stanowiły naturalną barierę, uniemożliwiającą pisanie zbyt dużych liter,
odpowiednie nasycenie kolorem żółtym głównego pola pisarskiego stanowiło ułatwienie dla dzieci niedowidzących,
zeszyt stanowił doskonałą pomoc w nauce pisania nie tylko dla dzieci zdrowych i niedowidzących, ale i zagrożonych dysgrafią.
Przemoc rówieśnicza to zjawisko, które dotyka wiele naszych dzieci. Mimo że wciąż powstają kolejne projekty i programy mające na celu wyeliminowanie przemocy, niemal w każdym szkolnym środowisku znajda się gnębieni i gnębiciele. Jak rozmawiać z dzieckiem będącym ofiarą przemocy Jak mu pomóc Odpowiedzi na te pytania poszukajcie w książeczce Nie wolno mnie gnębić! Pierwsza rozmowa o... przemocy rówieśniczej.
Jak to się dzieje, że wystarczy malutkim dzieciom odpowiednio często pokazywać w ciągu dnia wyrazy zapisane dużą czcionką na planszach, a po jakimś czasie... będą umiały czytać?
W poradniku została zaprezentowana rewolucyjna metoda czytania globalnego – jej realizacja w polskich warunkach, korzyści płynące z pracy tą metodą i błędy, jakich należy unikać. Koniec z wyklaskiwaniem sylab, wysłuchiwaniem, jaka głoska jest na początku słowa,
z poznawaniem alfabetu literka po literce.
Książka zawiera nie tylko przykłady zabaw w czytanie, są w niej relacje rodziców (także opiekunów dzieci dysfunkcyjnych) oraz odesłania do filmów, na których dzieci czytają.
Najmłodszy czytelnik ma 1 rok 8 miesięcy.
Czytanie globalne w każdym momencie MUSI być zabawą.
Czytanie globalne (inaczej: całowyrazowe) to temat zyskujący na popularności w ostatnim czasie. Może polscy rodzice i nauczyciele zwyczajnie dojrzeli do niego? Może być jednak i tak, że skoro z zerówek i przedszkoli wycofano naukę czytania – rodzice i nauczyciele szukają metod skutecznych i niekłopotliwych, by nauczyć dzieci własnym sumptem czytać jeszcze przed szkołą. Inaczej bowiem dziecko przyswaja sobie umiejętność w zabawie, mimochodem, w atmosferze radości, a inaczej podczas żmudnych (i często nudnych) zajęć w szkolnej ławce (…).
Przez dwadzieścia lat metoda ewoluowała. Wiele się zmieniło – kolor i rozmiar czcionki, sposób prowadzenia sesji. Przede wszystkim zmienił się klimat, w jakim prowadzi się zabawy w czytanie. Zero przymusu, precz z regularnymi sesjami! Dziewięć dziennie? Dlaczego dziewięć? Wystarczą trzy. Albo jedna. Albo wcale… Odradzamy stosowanie terminarzyków. Nie służą ani dzieciom, ani rodzicom. Proponujemy zestaw wyrazów reprezentujących różnorodniejsze części mowy. Rzeczowniki zyskały ilustracje, badania dowiodły bowiem, iż dziecko łatwiej przyswaja treść wzbogaconą obrazkiem (…).
„Czytanie globalne po polsku” powstało w oparciu o wiedzę i praktyczne doświadczenie Autorki. Ale wiele do powiedzenia mają także rodzice, którzy opowiadają o swojej pracy z dziećmi, o wrażeniach, o stosowaniu metody u dzieci dysfunkcyjnych. To dzięki nim możemy czerpać przykłady zastosowania i utrwalania metody w życiu codziennym. To oni fotografowali i filmowali swoje dzieci. Możemy je obejrzeć na fotografiach, zobaczyć, jak się bawią w czytanie i co osiągają dzięki tym zabawom – na filmach.
Zapraszamy w fascynującą podróż do krainy czytania globalnego!
Seria książeczek „To ja ci mamo poczytam” powstała w oparciu o doświadczenia międzynarodowej firmy wydawniczej Scholastic działającej w 16 krajach na różnych kontynentach. Formuła książeczek, opracowana przez wybitnych psychologów i pedagogów, została zmodyfikowana i dostosowana do specyfiki języka polskiego.
Seria ma za zadanie zachęcić dziecko do podejmowania prób samodzielnego czytania i sprawić, by proces ów dostarczał maluchowi wiele radości i satysfakcji.
Krótkie, proste teksty, częste powtórzenia, mała objętość, stosowanie absurdów przyciągających uwagę dziecka, pełne dynamiki ilustracje, bazowanie na lubianych przez dzieci wyrażeniach onomatopeicznych oraz możliwość zaakcentowania ( na tylnej okładce), że dziecko dotarło do końca książeczki – to czynniki motywujące do samodzielnego czytania.
Książeczki inspirowane są metodą Glenna i Janet Domanów (metodą czytania globalnego), polegającą na zapamiętywaniu obrazów graficznych słów. Pozwala to adresować tę serię również do dzieci z różnymi dysfunkcjami.
Poziom \"0\" ( 8 książek) to pierwsza część serii \"To ja ci mamo poczytam\". Seria składa się z 43 pozycji. Poziom \"0\" obejmuje wyrażenia onomatopeiczne.
Seria książeczek „To ja ci mamo poczytam” powstała w oparciu o doświadczenia międzynarodowej firmy wydawniczej Scholastic działającej w 16 krajach na różnych kontynentach. Formuła książeczek, opracowana przez wybitnych psychologów i pedagogów, została zmodyfikowana i dostosowana do specyfiki języka polskiego.
Seria ma za zadanie zachęcić dziecko do podejmowania prób samodzielnego czytania i sprawić, by proces ów dostarczał maluchowi wiele radości i satysfakcji.
Krótkie, proste teksty, częste powtórzenia, mała objętość, stosowanie absurdów przyciągających uwagę dziecka, pełne dynamiki ilustracje, bazowanie na lubianych przez dzieci wyrażeniach onomatopeicznych oraz możliwość zaakcentowania ( na tylnej okładce), że dziecko dotarło do końca książeczki – to czynniki motywujące do samodzielnego czytania.
Książeczki inspirowane są metodą Glenna i Janet Domanów (metodą czytania globalnego), polegającą na zapamiętywaniu obrazów graficznych słów. Pozwala to adresować tę serię również do dzieci z różnymi dysfunkcjami.
Poziom I zawiera teksty o nieco większym stopniu trudności. Są to proste zdania z przewagą wyrazów 2- i 3-literowych. Teksty te nawiązują do idei czytania globalnego. Powtórzenia oraz prosta konstrukcja zdań pozwolą dziecku szybko przyswoić sobie graficzny obraz wyrazów. Ilustracje są zabawne i dynamiczne.
Książeczki adresowane są zarówno do małych dzieci (ok. 2-4 lat), jak i do starszych (5-6 lat), które do tej pory nie podejmowały prób samodzielnego czytania. Podobnie jak w cz. I, dodatkowym elementem motywującym jest nalepka-symbol (tym razem w postaci kluczyka), którą dziecko może nakleić na tylnej okładce po pierwszej, udanej próbie samodzielnego przeczytania tekstu.
